adamantin (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)ADAMANTÍN, -Ă, adamantini, -e, adj. (Despre luciul mineralelor) Diamantin. – Din
lat. adamantinus, fr. adamantin.adamantin (Dicționar de neologisme, 1986)ADAMANTÍN, -Ă adj. (
Despre luciul mineralelor) Diamantin. ♦ (
Despre unele celule) care produc smalțul dinților. [< fr.
adamantin, cf. lat.
adamantinus].
adamantin (Marele dicționar de neologisme, 2000)ADAMANTÍN, -Ă adj. 1. diamantin. 2. (despre elemente histologice) care produce emailul dinților. (< fr.
adamantin, lat.
adamantinus)
adamantin (Dicționarul limbii române moderne, 1958 (cu ortografie modificată conform normelor din 1993))ADAMANTÍN, -Ă, adamantini, -e, adj. Diamantin. –
Lat. lit. adamantinus (
fr. adamantin).
adamantin (Dicționaru limbii românești, 1939)*adamantín, -ă adj. (lat.
adamantinus, d. la vgr.
adamántinos). De diamant:
aspect adamantin.adamantin (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)adamantín adj. m.,
pl. adamantíni; f. adamantínă, pl. adamantíneadamantin (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)ADAMANTÍN, -Ă, adamantini, -e, adj. (Despre luciul mineralelor) Diamantin. —
Din lat. adamantinus, fr. adamantin.