xilofonist (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)XILOFONÍST, -Ă, xilofoniști, -ste, s. m. și
f. Persoană care cântă la xilofon. –
Xilofon +
suf. ist.xilofonist (Dicționar de neologisme, 1986)XILOFONÍST, -Ă s.m. și f. Cântăreț la xilofon. [Cf. it.
xilofonista].
xilofonist (Marele dicționar de neologisme, 2000)XILOFONÍST, -Ă s. m. f. cântăreț la xilofon. (< it.
xilofonista)
xilofonist (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)xilofoníst s. m., pl.
xilofoníștixilofonist (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)XILOFONÍST, -Ă, xilofoniști, -ste, s. m. și
f. Persoană care cântă la xilofon. —
Xilofon +
suf. -
ist.