valetudinar (Dicționar de neologisme, 1986)
VALETUDINÁR, -Ă adj. (Liv.) Bolnăvicios; slab, șubred. [< lat. valetudinarius, cf. fr. valétudinaire].
valetudinar (Marele dicționar de neologisme, 2000)
VALETUDINÁR, -Ă adj. bolnăvicios; slab, șubred. (< fr. valétudinaire, lat. valetudinarius)