vârticuș(Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998) VÂRTICÚȘ,vârticușuri, s. n. Vârtej (I 1). [Var.: vârtecúș s. n.] – Din [în]vârtecuș.
vârticuș(Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005) vârticúș (rar) s. n., pl. vârticúșuri
vârticuș(Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009) VÂRTICÚȘ,vârticușuri, s. n. (Rar) Vârtej (I 1). [Var.: vârtecúș s. n.] — Din [în]vârtecuș.