transuranian(Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005) !transuranián(tran-su-, -ni-an/trans-u-) adj. m., pl. transuraniéni(-ni-eni); f. transuraniánă, pl. transuraniéne
transuranian(Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009) TRANSURANIÁN, -Ă,transuranieni, -e, adj. (Chim.) Transuranic. [Pr.: -ni-an] — Din fr. transuranien.