trandafiraș (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)TRANDAFIRÁȘ, trandafirași, s. m. Diminutiv al lui
trandafir (
1); trandafirel, trandafiruț. –
Trandafir +
suf. -aș.trandafiraș (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)trandafiráș s. m.,
pl. trandafiráșitrandafiraș (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)TRANDAFIRÁȘ, trandafirași, s. m. Diminutiv al lui
trandafir (
1); trandafirel, trandafiruț. —
Trandafir +
suf. -
aș.