tartalac (Dicționarul etimologic român, 1958-1966)tartalác (-ci), s. m. – Aușel (Regulus cristatus).
Sb. trtak (Candrea), poate contaminat cu
pitpalac.tartalac (Dicționaru limbii românești, 1939)tartalác m. (Cp. cu sîrb.
trtak [Cdr.]).
Bucov. Aușel (
régulus cristátus).
tartalac (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)tartalac m.
Zool. Buc. sfredeluș. [Origină necunoscută].