talonare (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)TALONÁRE, talonări, s. f. (Mai ales la jocul de rugbi) Acțiunea de a
talona; talonaj. –
V. talona.talonare (Dicționar de neologisme, 1986)TALONÁRE s.f. Acțiunea de a talona; talonaj. [<
talona].
talonare (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)TALONÁRE, talonări, s. f. (Mai ales la jocul de rugbi) Acțiunea de
a talona; talonaj. —
V. talona.