tabuism (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)TABUÍSM s. n. Sistem de interdicții magice și mitologice bazat pe tabuuri. –
Tabu +
suf. -ism.tabuism (Marele dicționar de neologisme, 2000)TABUÍSM s. n. caracter de tabu, interdicție bazată pe tabu. (< tabui + -ism)
tabuism (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)TABUÍSM s. n. Sistem de interdicții bazat pe tabuuri. —
Tabu +
suf. -
ism.