străgheată (Dicționaru limbii românești, 1939)străgheátă f., pl.
ele, ca
cleată- clele, și
ețĭ, ca
săgeată-săgețĭ (lat *
extra-coagulata orĭ
strangulata. V.
coagulez).
Trans. Ban. Lapte închegat nescurs încă de zer. – În Meh. -
eață, pl.
ețĭ (format din pl. saŭ infl. de
gheață), despre lapte, sînge, răciturĭ.