spitalagiu (Dicționarul limbii române moderne, 1958 (cu ortografie modificată conform normelor din 1993))SPITALAGÍU, spitalagii, s. m. (
Înv.) Infirmier. – Din
spital +
suf. -(a)giu.spitalagiŭ (Dicționaru limbii românești, 1939)spitalagíŭ m.
Fam. Servitor de spital. – Fem. -
gĭoaĭcă.