scrijea (Dicționarul etimologic român, 1958-1966)scrijeá (-éle), s. f. – Felie, bucată, tăietură. –
Var. scrijeală, scrijetură. Sb.,
cr. skriška, križka (Cihac, II, 334; Tiktin), din
sb. krizati „a tăia”. –
Der. scrijeli (
var. scrijela, scrijila, scrijili),
vb. (a zgîrîia, a rîcîi; a sfîșia, a rupe; a inciza; a grava), poate legat și de
sl. scrižalĭ „scîndură, tablă”;
scrijelitură (
var. scrijelătură, scrijălătură, scrijitură etc.),
s. f. (zgîrîietură, tăietură; ruptură; fisură, plesnitură).