rezistibilitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)REZISTIBILITÁTE s. f. (Rar) Însușirea de a fi rezistibil. –
Rezistibil +
suf. -itate.rezistibilitate (Dicționar de neologisme, 1986)REZISTIBILITÁTE s.f. (
Rar) Însușirea de a fi rezistibil. [Cf. fr.
résistibilité].
rezistibilitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)REZISTIBILITÁTE s. f. însușirea a de fi rezistibil. (< fr.
résistibilité)
rezistibilitate (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)REZISTIBILITÁTE s. f. (Rar) Însușirea de a fi rezistibil. —
Rezistibil +
suf. -
itate.