psiholingvistic (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)PSIHOLINGVÍSTIC, -Ă, psiholingvistici, -ce, s. f.,
adj. 1. S. f. Studiul psihologic al limbajului.
2. Adj. Care aparține psiholingvisticii (
1), privitor la psiholingvistică. – Din
fr. psycholinguistique.psiholingvistic (Dicționar de neologisme, 1986)PSIHOLINGVÍSTIC, -Ă adj. Referitor la psiholingvistică. [Cf. fr.
psycholinguistique].
psiholingvistic (Marele dicționar de neologisme, 2000)PSIHOLINGVÍSTIC, -Ă I.
adj. referitor la psiholingvistică. II. s. f. disciplină care studiază mecanismul psihic al limbajului; psihologia limbajului. (< fr.
psycholinguistique)
psiholingvistic (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)PSIHOLINGVÍSTIC, -Ă, psiholingvistici, -ce, adj. 2. Care aparține psiholingvisticii (
1), privitor la psiholingvistică. – Din
fr. psycholinguistique.psiholingvistic (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)psiholingvístic adj. m.,
pl. psiholingvístici; f. psiholingvístică, pl. psiholingvístice