parafraza (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)PARAFRAZÁ, parafrazez, vb. I.
Tranz. A expune, a reda printr-o parafrază (
1); a perifraza. – Din
fr. paraphraser.parafraza (Dicționar de neologisme, 1986)PARAFRAZÁ vb. I. tr. A exprima prin parafrază (
1). ♦ A amplifica (o vorbire, o scriere etc.); a interpreta greșit, în mod tendențios, cu rea-voință. [< fr.
paraphraser, it.
parafrasare].
parafraza (Marele dicționar de neologisme, 2000)PARAFRAZÁ vb. tr. a exprima prin parafrază (1). ◊ a amplifica (o vorbire, o scriere etc.). (< fr.
paraphraser)
parafraza (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)parafrazá (a ~) (
lit.)
(-ra-fra-) vb.,
ind. prez. 3
parafrazeázăparafraza (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)PARAFRAZÁ, parafrazez, vb. I.Tranz. A expune, a reda printr-o parafrază
(1); a perifraza. — Din
fr. paraphraser.parafrazà (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)parafrazà v.
1. a face parafraze;
2. a desvolta pe larg.