pansiv (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)PANSÍV, -Ă, pansivi, -e, adj. (
Ir. sau glumeț) Medidativ, gânditor. – Din
fr. pensif.pansiv (Dicționar de neologisme, 1986)PANSÍV, -Ă adj. (
Franțuzism; ironic) Gânditor. [< fr.
pensif].
pansiv (Marele dicționar de neologisme, 2000)PANSÍV, -Ă adj. (ir.) meditativ, gânditor. (< fr.
pensif)
pansiv (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)pansív (rar)
adj. m.,
pl. pansívi; f. pansívă, pl. pansívepansiv (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)PANSÍV, -Ă, pansivi, -e, adj. (Rar) Meditativ, gânditor. — Din
fr. pensif.