opis (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)ÓPIS, opise, s. n. (
Înv.) Listă de acte, registru, indice, inventar. – Din
rus. opis.opis (Dicționarul etimologic român, 1958-1966)ópis (-suri), s. n. – Inventar, rezumat.
Rus. opisi (
sec. XIX), din
sl. opisati „a descrie” (Cihac, II, 228). Termen administrativ.
opis (Dicționaru limbii românești, 1939)ópis n., pl.
e (rus.
opísĭ, inventar. V.
zapis).
Vechĭ. Inventar, dosar.
opis (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)ópis s. n.,
pl. ópise