nebantuit - explicat in DEX



nebântuit (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)
NEBÂNTUÍT, -Ă, nebântuiți, -te, adj. (Înv. și reg.) Liniștit, netulburat; nevătămat, teafăr, întreg. – Ne- + bântuit.