maledicție (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)MALEDÍCȚIE, maledicții, s. f. (
Livr.) Blestem; nenorocire, fatalitate. [
Var.:
maledicțiúne s. f.] –
Cf. fr. malédiction.maledicție (Dicționar de neologisme, 1986)MALEDÍCȚIE s.f. v.
maledicțiune.
maledicție (Marele dicționar de neologisme, 2000)MALEDÍCȚIE s. f. blestem; nenorocire, fatalitate. (< fr.
malédiction, lat.
maledictio)
maledicție (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)maledícție (
livr.)
(-ți-e) s. f.,
art. maledícția (-ți-a), g.-d. art. maledícției; pl. maledícții, art. maledícțiile (-ți-i-)