lingvist (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)LINGVÍST, -Ă, lingviști, -ste, s. m. și
f. Specialist în lingvistică. [
Var.:
linguíst, -ă s. m. și
f.] – Din
fr. linguiste.lingvist (Dicționar de neologisme, 1986)LINGVÍST, -Ă s.m. și f. Specialist în lingvistică. [Var.
linguist, -ă s.m.f. / cf. fr.
linguiste].
lingvist (Marele dicționar de neologisme, 2000)LINGVÍST, -Ă s. m. f. specialist în lingvistică. ◊ glotolog. (< fr.
linguiste)
lingvist (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)lingvíst s. m.,
pl. lingvíștilingvist (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)LINGVÍST, -Ă, lingviști, -ste, s. m. și
f. Specialist în lingvistică. [
Var.:
linguíst, -ă s. m. și
f.] — Din
fr. linguiste.