insațiabilitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)INSAȚIABILITÁTE s. f. (Rar) Insațietate. [
Pr.: -
ți-a-] – Din
fr. insatiabilité.insațiabilitate (Dicționar de neologisme, 1986)INSAȚIABILITÁTE s.f. (
Rar) Poftă excesivă de mâncare, lăcomie; (
fig.) nesaț; insațietate. [Pron.
-ți-a-. / cf. fr.
insatiabilité].
insațiabilitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)INSAȚIABILITÁTE s. f. insațietate. (< fr.
insatiabilité)
insațiabilitate (Dicționaru limbii românești, 1939)*insațiabilitáte f. (lat.
in-satiabílitas, -átis). Defectu de a nu te maĭ putea sătura.
insațiabilitate (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)insațiabilitáte (rar)
(-ți-a-) s. f.,
g.-d. art. insațiabilitắții