iestimp
IESTÍMP adv. v. estimp.
iestimp (Dicționar de regionalisme și arhaisme din Maramureș, 2011)
iéstimp, (estimp), adv. – În acest an: „Că mi-am pus tortul de-a moi / Și de iestimp și de an, / Într-o scoică de bostan” (Bilțiu 2002: 249). – Acest (iest) + timp.