hilar (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)HILÁR1, -Ă, hilari, -e, adj. (
Anat.) Care se referă la hil, care aparține hilului. – Din
fr. hilaire.hilar (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)HILÁR2, -Ă, hilari, -e, adj. V. ilar.hilar (Dicționar de neologisme, 1986)HILÁR, -Ă adj. Referitor la hil; al hilului. [< fr.
hilaire].
hilar (Marele dicționar de neologisme, 2000)HILÁR, -Ă adj. al hilului. (< fr.
hilaire)
hilar (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)!hilár2/ilár (ilariant)
adj. m.,
pl. hilári/ilári; f. hiláră/iláră, pl.hiláre/ilárehilar (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)!hilár1 (referitor la hil)
adj. m.,
pl. hilári; f. hiláră, pl. hiláre