halebardier (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)HALEBARDIÉR, halebardieri, s. m. Soldat înarmat cu o halebardă. [
Pr.:
-di-er. –
Var.:
alebardiér s. m.] – Din
fr. hallebardier.halebardier (Dicționar de neologisme, 1986)HALEBARDIÉR s.m. Soldat înarmat cu o halebardă. [Pron.
-di-er, var.
alebardier s.m. / < fr.
hallebardier].
halebardier (Marele dicționar de neologisme, 2000)HALEBARDIÉR s. m. soldat înarmat cu o halebardă. (< fr.
hallebardier)
halebardier (Dicționaru limbii românești, 1939)*halebardiér m. (fr.
hallebardier). Soldat armat cu halebardă. V.
baltagiŭ.halebardier (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)halebardiér (-di-er) s. m.,
pl. halebardiéri