fotoelectron (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)FOTOELECTRÓN, fotoelectroni, s. m. Electron emis prin efect fotoelectric. – Din
fr. photoélectron.fotoelectron (Dicționar de neologisme, 1986)FOTOELECTRÓN s.m. (
Fiz.) Electron emis de o suprafață metalică pe care cade un fascicul de radiații. [Cf. fr.
photoélectron].
fotoelectron (Marele dicționar de neologisme, 2000)FOTOELECTRÓN s. m. electron emis de o suprafață metalică pe care cade un fascicul de radiații. (< fr.
photoélectron)
fotoelectron (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)fotoelectrón s. m.,
pl. fotoelectróni