disparat (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)DISPARÁT, -Ă, disparați, -te, adj. Lipsit de legătură, de armonie, de simetrie. – Din
fr. disparate, lat. disparatus.disparat (Dicționar de neologisme, 1986)DISPARÁT, -Ă adj. Lipsit de legătură, de simetrie, de armonie; răzleț. [< fr.
disparate, cf. lat.
disparatus – inegal].
disparat (Marele dicționar de neologisme, 2000)DISPARÁT, -Ă adj. lipsit de legătură cu alte lucruri de același fel; răzleț, izolat, desperecheat. (< fr.
disparate, lat.
disparatus)
disparat (Dicționaru limbii românești, 1939)* disparát, -ă adj. (lat.
dis-paratus, d.
disparo, -áre, a separa. V.
parez, prepar). Fără legătură, despărțit, fără armonie:
stil disparat. Adv. În mod disparat.
disparat (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)disparát adj. m.,
pl. disparáți; f. disparátă, pl. disparátedisparat (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)disparat a. lipsit de conformitate, de armonie, neplăcut la vedere:
colori disparate.disparat (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)DISPARÁT, -Ă, disparați, -te, adj. Fără legătură cu alte lucruri de același fel; desperecheat. — Din
fr. disparate, lat. disparatus.