comportamentist (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)COMPORTAMENTÍST, -Ă, comportamentiști, -ste, adj.,
s. m. și
f. (Adept) al comportamentismului. – De la
comportamentism, cu schimbarea sufixului.
comportamentist (Dicționar de neologisme, 1986)COMPORTAMENTÍST, -Ă adj. Referitor la comportamentism. //
s.m. și f. Adept al comportamentismului. [Cf. it.
comportamentista].
comportamentist (Marele dicționar de neologisme, 2000)COMPORTAMENTÍST, -Ă adj., s. m. f. (adept) al comportamentismului. (< it.
comportamentista)
comportamentist (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)COMPORTAMENTÍST, -Ă, comportamentiști, -ste, adj.,
s. m. și
f. (Adept) al comportamentismului. — De la
comportamentism, cu schimbarea sufixului.