componistic (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)COMPONÍSTIC, -Ă, componistici, -ce, adj. Al unei compoziții muzicale, privitor la o compoziție muzicală. –
Componist +
suf. -ic.componistic (Dicționar de neologisme, 1986)COMPONÍSTIC, -Ă adj. Referitor la o compoziție muzicală. [< it.
componistico].
componistic (Marele dicționar de neologisme, 2000)COMPONÍSTIC, -Ă I.
adj. referitor la o compoziție muzicală. II. s. f. (muz.) arta compoziției. (< it.
componistico)
componistic (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)componístic adj. m.,
pl. componístici; f. componístică, pl. componísticecomponistic (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)COMPONÍSTIC, -Ă, componistici, -ce, adj. Al unei compoziții muzicale, privitor la o compoziție muzicală. —
Componist +
suf. -ic.