alexandrit (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)ALEXANDRÍT, alexandrite, s. n. (
Min.) Crisoberil. – Din
germ. Aleksandrit, fr. alexandrite.alexandrit (Dicționar de neologisme, 1986)ALEXANDRÍT s.n. Crisoberil. [Cf. rus.
Aleksandrit, germ.
Alexandrit, cf.
Alexandru al II-lea – țar al Rusiei].
alexandrit (Marele dicționar de neologisme, 2000)ALEXANDRÍT s. n. crisoberil. (< germ.
Alexandrit, fr.
alexandrite)
alexandrit (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)ALEXANDRÍT, alexandrite, s. n. (
Min.) Crisoberil. — Din
germ. Aleksandrit, fr. alexandrite.