yesman (Dicționar al limbii române actuale (ediția a II-a revăzută și adăugită), 1998)YÉSMAN,
yésmeni, s.m. Adept necondiționat al cuiva, obedient. [Pr.:
iésmen] – Cuv. engl.
yesman (Marele dicționar de neologisme, 2000)YESMAN [IÉS-MEN]
s. m. adept necondiționat al cuiva; om lingușitor. (< engl.
yesman)
yesman (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)yésman (angl.) [
a pron.
e] s. m., pl.
yésmeniyesman (Dicționar de argou al limbii române, 2007)yesman, yesmeni s. m. (pub., peior.) lingușitor, lingău
yesman (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)YÉSMAN, yesmeni, s. m. Persoană care aprobă fără discernământ părerea celor din jur; oportunist. [
Pr.: -
men]. —
Cuv. engl.