vomisment (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)VOMISMÉNT, vomismente, s. n. Vomitare, vomă. – Din
fr. vomissement.vomisment (Dicționar de neologisme, 1986)VOMISMÉNT s.n. Acțiunea de a voma; vomitare, vomă. [< fr.
vomissement].
vomisment (Marele dicționar de neologisme, 2000)VOMISMÉNT s. n. materiile vomate; vomă. (< fr.
vomissement)
vomisment (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)vomismént s. n.,
pl. vomisméntevomisment (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)VOMISMÉNT, vomismente, s. n. Vomitare, vomă. — Din
fr. vomissement.