vivifiant (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)VIVIFIÁNT, -Ă, vivifianți, -te, adj. (
Livr.) Însuflețitor, dătător de putere. [
Pr.:
-fi-ant] – Din
fr. vivifiant.vivifiant (Dicționar de neologisme, 1986)VIVIFIÁNT, -Ă adj. Însuflețitor, dătător de putere. [Pron.
-fi-ant. / < fr.
vivifiant].
vivifiant (Marele dicționar de neologisme, 2000)VIVIFIÁNT, -Ă adj. însuflețitor, dătător de putere. (< fr.
vivifiant)
vivifiant (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)vivifiánt (
livr.)
(-fi-ant) adj. m.,
pl. vivifiánți; f. vivifiántă, pl. vivifiántevivifiant (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)VIVIFIÁNT, -Ă, vivifianți, -te, adj. (
Livr.) Însuflețitor, dătător de putere. [
Pr.:
-fi-ant] — Din
fr. vivifiant.