triglifă (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)TRIGLÍFĂ s. f. v. triglif.triglifă (Dicționar de neologisme, 1986)TRIGLÍFĂ s.f. v.
triglif.
triglifă (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)triglifă f.
Arhit. ornament al frizei dorice.
triglifă (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)TRIGLÍFĂ s. f. v. triglif.