transmutabil (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)TRANSMUTÁBIL, -Ă, transmutabili, -e, adj. (
Livr.). Care poate fi transmutat. – Din
fr. transmutable.transmutabil (Dicționar de neologisme, 1986)TRANSMUTÁBIL, -Ă adj. Care se poate transmuta. [Cf. fr.
transmutable].
transmutabil (Marele dicționar de neologisme, 2000)TRANSMUTÁBIL, -Ă adj. care poate fi transmutat. (< fr.
transmutable)
transmutabil (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)TRANSMUTÁBIL, -Ă, transmutabili, -e, adj. (
Livr.). Care poate fi transmutat. — Din
fr. transmutable.