transfigurație(Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998) TRANSFIGURÁȚIE,transfigurații, s. f. Transfigurare. – Din fr. transfiguration, lat. transfiguratio.
transfigurație(Dicționar de neologisme, 1986) TRANSFIGURÁȚIEs.f. Tranfigurare. [Gen. -iei. / cf. fr. transfiguration, lat. transfiguratio].
transfigurație(Marele dicționar de neologisme, 2000) TRANSFIGURÁȚIEs. f. transfigurare. (< fr. transfiguration, lat. transfiguratio)
transfigurație(Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005) !transfiguráție (înv.) (tran-sfi-, -ți-e/trans-fi-) s. f., art. transfiguráția(-ți-a), g.-d. transfiguráții, art. transfiguráției; pl. transfiguráții, art. transfiguráțiile(-ți-i-)
transfigurație(Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009) TRANSFIGURÁȚIE,transfigurații, s. f. Transfigurare. — Din fr. transfiguration, lat. transfiguratio.