transducție (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)TRANSDÚCȚIE, transducții, s. f. (
Biol.) Transfer de material genetic între bacterii prin intermediul bacteriofagelor. – Din
fr. transduction.transducție (Dicționar de neologisme, 1986)TRANSDÚCȚIE s.f. (
Biol.) Transfer de material genetic interbacterian, purtătoare ale acestuia fiind bacteriofagele. [< fr.
transduction, it.
trasduzione].
transducție (Marele dicționar de neologisme, 2000)TRANSDÚCȚIE s. f. 1. raționament transductiv. 2. (biol.) transfer de material genetic de la o celulă la alta prin intermediul unui vector (2) viral. (< fr.
transduction)
transducție (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)TRANSDÚCȚIE, transducții, s. f. (
Biol.) Transfer de material genetic între bacterii prin intermediul bacteriofagelor. — Din
fr. transduction.