tinicheluță(Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998) TINICHELÚȚĂ,tinicheluțe, s. f. Diminutiv al lui tinichea. – Tinichea + suf. -eluță.
tinicheluță(Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005) tinichelúță s. f., g.-d. art. tinichelúței; pl. tinichelúțe
tinicheluță(Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009) TINICHELÚȚĂ,tinicheluțe, s. f. Diminutiv al lui tinichea. — Tinichea + suf. -eluță.