sutura (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)SUTURÁ, suturez, vb. I.
Tranz. (
Med.) A face o sutură (
2). – Din
fr. suturer.sutura (Dicționar de neologisme, 1986)SUTURÁ vb. I. tr. A face o sutură (1). [< fr.
suturer].
sutura (Marele dicționar de neologisme, 2000)SUTURÁ vb. tr. a face o sutură (1). (< fr.
suturer)
sutura (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)suturá (a ~) vb.,
ind. prez. 3
sutureázăsutura (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)SUTURÁ, suturez, vb. I.
Tranz. (
Med.) A face o sutură (
2). — Din
fr. suturer.