schelălăială(Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005) *schelălăiálă(-lă-ia-) s. f., g.-d. art. schelălăiélii; pl. schelălăiéli
schelălăială(Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009) SCHELĂLĂIÁLĂ,schelălăieli, s. f. Chelălăială. — Schelălăi + suf. -eală.