radiotelemetru (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)RADIOTELEMÉTRU, radiotelemetre, s. n. Aparat pentru măsurarea distanțelor folosind undele radio
2. [
Pr.:
-di-o-] – Din
fr. radiotélémètre, engl. radiotelemeter.radiotelemetru (Dicționar de neologisme, 1986)RADIOTELEMÉTRU s.n. Instrument folosit în radiotelemetrie. [Cf. it.
radiotelemetro].
radiotelemetru (Marele dicționar de neologisme, 2000)RADIOTELEMÉTRU s. n. instrument folosit în radiotelemetrie. (< fr.
radiotélémètre)
radiotelemetru (Dicționar enciclopedic, 1993-2009)RADIOTELEMÉTRU (‹
fr.)
s. n. Aparat pentru măsurarea cu ajutorul undelor radio a distanțelor până la obiecte. De mai multe tipuri (
r. cu impulsuri,
r. de fază), ele sunt folosite în radiolocație, radionavigație, geodezie ș.a.
radiotelemetru (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)RADIOTELEMÉTRU, radiotelemetre, s. n. Aparat pentru măsurarea distanțelor folosind undele radio2. [
Pr.: -
di-o-] — Din
fr. radiotélémètre, engl. radiotelemeter.