prestabilit (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)PRESTABILÍT, -Ă, prestabiliți, -te, adj. Stabilit, fixat dinainte, cu anticipație. –
V. prestabili.prestabilit (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)prestabilit a. stabilit dinainte:
armonie prestabilită, sistemă imaginată de Leibniz spre a explica acordul între fizicul și moralul omului.