ponivos (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)PONIVÓS, -OÁSĂ, ponivoși, -oase, adj.,
s. m. și
f. 1. (Ființă) care are un defect de vedere, care nu vede bine, care suferă de miopie sau nu vede decât cu un singur ochi.
2. (Om) prost, nătâng, leneș sau urâcios. [
Var.:
ponihós, -oásă adj.] –
Poniv (
reg. „miop” <
rus.) +
suf. -os.ponivos (Dicționaru limbii românești, 1939)ponivós și
-hós și (maĭ vechĭ)
ponevós, -oásă adj. (cp. cu
poneavă, adică „cu perdea pe ochĭ”). Cu vederea stricată (miop, șpanchĭ, puchinos):
e cam ponivos la vedere (CL. 1911, 4, 375).
ponivos (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)ponivós adj. m.,
s. m.,
pl. ponivóși; adj. f.,
s. f. ponivoásă, pl. ponivoáse