politehnicism (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)POLITEHNICÍSM s. n. (Rar) Caracter politehnic (exagerat). –
Politehnic +
suf. -ism.politehnicism (Dicționar de neologisme, 1986)POLITEHNICÍSM s.n. Caracter politehnic. [Et. incertă].