pipăibil(Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998) PIPĂÍBIL, -Ă,pipăibili, -e, adj. (Fam.) Palpabil. – Pipăi + suf. -bil.
pipăibil(Dicționaru limbii românești, 1939) *pipăíbil, -ă adj. Palpabil: gîndu luĭ ĭa înfăptuire pipăibilă (ChN. I, 62).
pipăibil(Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005) pipăíbil adj. m., pl. pipăíbili; f. pipăíbilă, pl. pipăíbile