pezevenchi (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)PEZEVÉNCHI, pezevenchi, s. m. (
Pop. și
fam.) Om șarlatan, șmecher, escroc, pungaș. [
Var.:
pezevénghi s. m.] – Din
tc. pezevenk.pezevenchi (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)pezevénchi/pezevénghi (
pop.,
fam.)
s. m.,
pl. pezevénchi/pezevénghipezevenchĭ (Dicționaru limbii românești, 1939)pezevénchĭ, -che s., pl. tot așa (turc.
pezevenk, d. pers.
piš-ahenk, conductor). Proxenet, -etă; codoș, codoșcă (Munt.).
Fig. Fam. Om șiret, șarlatan.