paltin (Dicționarul etimologic român, 1958-1966)páltin (-ti), s. m. – Varietate de arțar (Acer pseudoplatanus). –
Mr. paltin. Lat. plătănus (Pușcariu 1250; Candrea-Dens., 1313; REW 6582; Philippide,
Principii, 67; Byhan 270), probabil prin intermediul unei
var. *
plătinus și a unei metateze. –
Der. păltinet (
var. păltiniș),
s. n. (pădure de paltini);
păltinică, s. f. (coacăză, Ribes rubrum);
păltior, s. m. (varietate de coacăză, Ribes petraeum).