octuor (Dicționar de neologisme, 1986)OCTUÓR s.n. Octet. [Pron.
-tu-or. / < fr.
octuor, germ.
Octuor].
octuor (Marele dicționar de neologisme, 2000)OCTUÓR s. n. octet
1. (< fr.
octuor, germ.
Octuor)
octuor (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)octuór (rar)
(-tu-or) s. n.