mârâială(Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998) MÂRÂIÁLĂ,mârâieli, s. f. Mârâit. [Pr.: -râ-ia-] – Mârâi + suf. -eală.
mârâială(Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005) mârâiálă s. f., g.-d. art. mârâiélii; pl. mârâiéli