mâglisi (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)MÂGLISÍ, mâglisesc, vb. IV.
Tranz. (
Reg.) A înșela pe cineva (cu promisiuni, lingușeli etc.); a măguli, a linguși. –
Et. nec.mâglisi (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)mâglisí (a ~) (
reg.)
(mâ-gli-) vb.,
ind. prez. 1
sg. și 3
pl. mâglisésc, imperf. 3
sg. mâgliseá; conj. prez. 3
să mâgliseáscă