maștihă (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)MÁȘTIHĂ s. f. v. maștehă.maștihă (Dicționar de regionalisme și arhaisme din Maramureș, 2011)maștíhă, -e, s.f. – Mamă vitregă: „Tata că s-o însurat, / Rea maștihă mi-o luat” (Bârlea 1924 II: 65). – Din sl. (bg.) maštecha.
maștihă (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)maștihă t. Mold. Tr. mamă vitregă:
am să-i fiu maștihă ? AL. [Slav. MAȘTEHA, din MATI, mamă].